Praktijkervaring Pauline

Mijn beeld over mensen met een lichamelijke beperking
Mijn beeld dat ik heb over mensen met een lichamelijke beperking heb is dat het afhankelijke mensen zijn, maar evengoed een goede bijdrage kunnen leveren in de samenleving. Ik weet nog van een aantal jaren geleden dat ik met medelijden tegen deze mensen aankeek, maar na mijn opleiding als sociaal agogisch werker ben ik erachter gekomen dat deze mensen veel meer zelf kunnen dan ik dacht. Dit zijn vaak mensen met een ontzettend doorzettingsvermogen. Mijn kijk naar deze mensen is ook een stuk door mijn opvoeding gekomen. Mijn ouders en hiermee bedoel ik eigenlijk vooral mijn moeder, heeft ook een positieve kijk op deze mensen. Mijn ouders hebben me geleerd dat je respect moet hebben voor ieder mens, ondanks hun beperking. Ook ben ik van kleins af aan opgegroeid met mensen met een handicap, ik heb bijvoorbeeld een tante die verstandelijk beperkt is.

Mijn beeldvorming na de ontmoeting met de informant
Mijn beeld of kijk naar mensen met een lichamelijke beperking is niet echt veranderd. Wel heb ik de vrouw die ik heb geïnterviewd onderschat. Ik kon de vrouw die ik geïnterviewd heb, alleen van zien en horen. Door haar gebrekkige/langzame spraak, dacht ik dat ze ook verstandelijk beperkt was. Nu ik met haar in gesprek ben geweest, zie ik dat dit niet helemaal klopt. Ze weet heel goed wat ze wil zeggen, maar kan dit moeilijk onder woorden brengen door haar spraakbeperking.