Praktijkervaring Maurice

Mijn beeld over deze groepering was vrij positief, omdat ik al drie jaar werkervaring heb met deze groepering. Hierdoor heb ik al verschillende lichamelijke beperkingen meegemaakt en had ik er al enige kennis over. Voor deze ervaring sprak mij deze groepering niet aan, omdat ik voor mijn gevoel bang was en kwam er nauwelijks mee in contact kwam. Deze bange gevoelens kwamen, doordat deze mensen afwijken van de doorsnee mens. Dankzij mijn werkervaring heb ik leren omgaan met deze groepering en nam dit mijn bange gevoelens weg. Een van mijn vooroordelen was dat deze mensen zielig zijn,omdat ze vanwege hun beperking afhankelijk zijn van anderen. Dit bleek niet waar te zijn, integendeel ben ik gaande weg deze groepering gaan waarderen, omdat zij ondanks hun beperking toch gemotiveerd zijn om te leren ermee om te gaan.

Als ik terug kijk naar mijn beeldvorming van deze groepering zie ik, dat ik door in contact te treden met deze groepering tot een andere beeldvorming ben gekomen. De angst voor deze groepering heb ik niet meer, omdat je door in contact te treden met deze doelgroep merkt dat het gewone mensen zijn net zoals jij en ik. Belangrijk vond ik dat ik door deze opdracht heb geleerd, dat ook deze mensen seksuele behoeften hebben. Daar had ik zelf nog niet bij stil gestaan of al eerder over gepraat.

In dat opzicht is mijn beeldvorming wel veranderd. Ik ben bewust geworden van de behoeften van een mens en de drang ervoor. Ik heb door het interview voor mezelf een beeld gekregen welke behoeften een mens heeft, ongeacht je wel of geen lichamelijke beperking hebt. Ik heb dit gedaan door naar de behoeftehiërarchie te kijken van Maslow. Hierdoor heb ik geleerd dat het stukje waardering en acceptatie belangrijk is om deze groepring te betrekken in de samenleving. Al met al heb ik deze opdracht als een leerzame ervaring ervaren en gezien dat onze samenleving bestaat uit een diversiteit van individuen.